Ta strona korzysta z technicznych i przyswajalnych plików cookie oraz plików cookie stron trzecich użytkownika w formacie grupowym, aby uprościć nawigację online i chronić korzystanie z usług. Aby dowiedzieć się więcej lub odmówić zgody na użycie jednego lub dowolnego z plików cookie, kliknij tutaj. Zamknięcie tego banera, przeglądanie tej strony lub kliknięcie czegokolwiek będzie traktowane jako wyrażenie zgody na wykorzystanie plików cookie.

Zamknij

Aktualności

24.06.2020 Uroczystość Narodzenia św. Jana Chrzciciela, patrona Zakonu Maltańskiego

23/06/2020 


Patron naszego Zakonu, św. Jan Chrzciciel był człowiekiem pustyni, przykładem życia pokuty i kontemplacji oraz apostołem pojednania duchowego. Posiadał On niezwykłą i świetną znajomość ludzkiej natury i doskonale wiedział gdzie leży źródła wszelkich dramatów życiowych człowieka. Znał jego słabości i możliwości. Jan posiadał język żywy. Mowy Jana były nieraz bardzo ostre, nawet dla niektórych gwałtownicze On nie przebierał w słowach ani pięknych szatach „Plemię żmijowe kto wam pokazał jak uciec przed grożącym gniewem?” (Łk 3, 7). Jan przyciągał ludzi najpierw swoją surowością i prawdziwością i mówił to, i tylko to, czym żyje, i to z najgłębszego przekonania. Mówił o prawdach podstawowych i najważniejszych. W Nim nie było nic sztucznego, nic fałszywego.

Święty Jan urzekał ludzi swoją bezkompromisowością; bronił prawdy i bronił zasad. Kto je naruszał, musiał ponieść tego konsekwencje, nieraz surowe, czyli wysłuchać ostrych słów Chrzciciela. Za swoją bezkompromisowość i wierność prawdzie zapłacił cenę najwyższą. Ale co to znaczy wobec sprawy jakiej służył? Ludzie instynktownie czuli, za jego surowością, za ostrymi słowami, kryła się głęboka troska duchowa o człowieka. Stąd garnęli się do Niego i słuchali go. Dla Jana ważnym był BÓG i CZŁOWIEK. Jan wzywając ludzi do nawrócenia, pokuty i pojednania, zjednywał serca ludzi, którzy wierzyli, że szukał ich dobra.

Ewangelia święta prezentuje nam więc potężnego w mowie i czynie poprzednika a zarazem herolda przyjścia Zbawiciela. Zjawił się niespodziewanie jako prorok, a zarazem jako wezwanie do zepsutego świata, nawołując lud wybrany do pokuty i pojednania.

Kościół również nawołuje nas do pokuty i pojednania sakramentalnego.

Przed Soborem Drugim Watykańskim, Święty Papież Jan XXIII zwracał uwagę powiązania sakramentu pojednania z pokutą. Jako członkowie Zakonu świętojańskiego nasze OBSEQUIUM PAUPERUM i TUITIO FIDEI będą miały dużo więcej znaczania i efektu jeśli będziemy oczyszczeni i wzmocnieni dzięki łasce sakramentu Pokuty i Pojednania. Jak przypomniał nam święty Jan XXIII (który był wiernym i dzielnym członkiem naszego Zakonu), iż nie dostrzegano w dostatecznym stopniu wielkiej mistycznej i wewnętrznej rzeczywistości kryjącej się i dokonującej się w znaku zewnętrznym sakramentu.

Po odbyciu godnej spowiedzi udajemy się do Stołu Pańskiego, gdzie mamy dostęp do owoców tego synowskiego pojednania z Bogiem. Niechaj więc postać św. Jana Jerozolimskiego będzie dla nas drogowskazem jak należy wywiązywać się sakramentalnie ze swoich zobowiązań wobec Boga i ludzi: TUITIO FIDEI i OBSEQUIUM PAUPERUM. Oto nauka, która płynie z tak zdumiewającej postaci naszego patrona św. Jana Jerozolimskiego.

o. Regis Norbert Barwig