Ta strona korzysta z technicznych i przyswajalnych plików cookie oraz plików cookie stron trzecich użytkownika w formacie grupowym, aby uprościć nawigację online i chronić korzystanie z usług. Aby dowiedzieć się więcej lub odmówić zgody na użycie jednego lub dowolnego z plików cookie, kliknij tutaj. Zamknięcie tego banera, przeglądanie tej strony lub kliknięcie czegokolwiek będzie traktowane jako wyrażenie zgody na wykorzystanie plików cookie.

Zamknij

Sługa Boży Fra Andrew Bertie

Otwarcie sesji diecezjalnego procesu beatyfikacyjnego Sługi Bożego Fra 'Andrew Bertie, 78. Księcia i Wielkiego Mistrza Suwerennego Zakonu Szpitalników św. Jana Jerozolimskiego zwanego Rodyjskim i Maltańskim odbyło się 20 lutego 2013 o godzinie 11.30 w Bazylice św. Jana na Lateranie. Kardynał Agostino Vallini Wikariusz Generalny Jego Świątobliwości dla diecezji Rzymu przewodniczył uroczystemu aktowi. Odczytanie aktu zostało poprzedzone Mszą świętą w Bazylice św. Jana na Lateranie pod przewodnictwem kardynała Raymonda Leo Burke, kardynała Patrona Suwerennego Zakonu Maltańskiego.

Człowiek o intensywnym życiu duchowym i głęboko przekonany o potrzebie solidarności, Andrew Bertie został przyjęty do Zakonu, gdy miał zaledwie 27 lat i poświęcił swoje życie modlitwie i dziełom charytatywnym.  Fra 'Andre Bertie nadzorował wielkie zmiany w Zakonie Maltańskim, takie jak rozszerzenie działalności humanitarnej i reforma kodeksu. Jego dziedzictwo obejmuje również nacisk na duchowe życie członków Zakonu.

W trakcie pełnienia urzędu od 1988 do 2008 roku życie Wielkiego Mistrza Andrew Bertie’go było zawsze inspirowane zasadami wiary i nauki Kościoła. Jego widoczne cnoty oraz  zaangażowanie w realizację misji Zakonu Maltańskiego „obrony wiary i pomocy ubogim”, oznaczało, że w lutym 2013 r., zaledwie pięć lat po jego śmierci (co stanowi minimalny termin przewidziany prawem kanonicznym) został przedstawiony wniosek o rozpoczęcie procesu o jego beatyfikację.

Heroiczna pokorna służba Fra’ Andrew Bertie wykonywana przez całe życie jest dla wielu przykładem wielkiej pobożności i łączności z Chrystusem.