Ta strona korzysta z technicznych i przyswajalnych plików cookie oraz plików cookie stron trzecich użytkownika w formacie grupowym, aby uprościć nawigację online i chronić korzystanie z usług. Aby dowiedzieć się więcej lub odmówić zgody na użycie jednego lub dowolnego z plików cookie, kliknij tutaj. Zamknięcie tego banera, przeglądanie tej strony lub kliknięcie czegokolwiek będzie traktowane jako wyrażenie zgody na wykorzystanie plików cookie.

Zamknij

Aktualności

Joachim Badeni, właśc. Kazimierz Stanisław Badeni herbu Bończa

07/06/2010 


Joachim Badeni, właśc. Kazimierz Stanisław Badeni herbu Bończa

(ur. 14 października 1912 w Brukseli, zm. 11 marca2010 w Krakowie) – polski prezbiter rzymskokatolicki, dominikanin, mistyk, duszpasterz akademicki, rekolekcjonista, hrabia, autor książek.

Rodowód i lata młodzieńcze

Syn dyplomaty, radcy poselstwa austriackiego w Belgii hrabiego Ludwika Badeniego (1873-1916) i Szwedki Alicji z domu Ancarcrona (1889-1985). Potomek rodu Badenich, których wpływy polityczne i potęga finansowa sprawiły, że Galicję i Lodomerię nazywano niegdyś Republiką Badeńską. Imię otrzymał po dziadku Kazimierzu Badenim (1846-1909), namiestniku Galicji i premierze Austro-Węgier z nadania cesarza Franciszka Józefa (w latach 1895-1897). W 1914 rodzina Badenich przeniosła się doSzwajcarii, a następnie do Wiednia, gdzie dwa lata później zmarł jego ojciec. Od 1916 zamieszkał razem z matką w Busku na dzisiejszej Ukrainie. Po ponownym zamążpójściu jego matki za arcyksięcia Karola Olbrachta Habsburga z Żywca urodziło się jego przyrodnie rodzeństwo: brat Karol Stefan (ur. 1921), siostry: Maria Krystyna (ur. 1923) i Renata Maria (ur. 1931) oraz zmarły w wieku dziecięcym Olbracht Maksymilian.

Studia i okres II wojny światowej

W roku 1930 zdał egzamin dojrzałości w Gimnazjum Państwowym im. M. Kopernika w Żywcu. Ukończył wydział prawa na Uniwersytecie Jagiellońskim (1937). Po wybuchu II wojny światowej przebywał w Rumunii, następnie przez Jugosławię i Grecjędostał się do Marsylii, a następnie do Coёtquidan w Bretanii, gdzie wstąpił do 3. Kompanii Strzeleckiej formującego się we Francji wojska polskiego. Następnie w szeregach Strzelców Podhalańskich. Walczył pod Narwikiem, we Francji i Maroku. Był sekretarzem misji polskiej w Gibraltarze. Od początku 1943 przeniesiony do sztabu gen. Władysława Sikorskiego w Anglii. Następnie w brygadzie spadochronowej.
W tym czasie poznał Józefa Marię (o. Innocentego) Bocheńskiego, który pogłębił w nim, istniejące już wcześniej, powołanie kapłańskie. W lipcu 1943 wstąpił do seminarium duchownego w Anglii, w lipcu 1944 – do nowicjatu dominikanów wHowkesyard. 16 sierpnia 1945 w dniu imienin Joachima (stąd przyjęte przez niego imię zakonne) złożył pierwszą profesję.

Kapłaństwo

Od 1947 mieszkał w Polsce, gdzie odbył studia teologiczne. W 1950 przyjął święcenia kapłańskie z rąk biskupa Stanisława Rosponda . Był m.in. duszpasterzem akademickim w Poznaniu (1957-1975), Wrocławiu (1975-1976) i Krakowie (1977-1988).

Dorobek

Był m.in. współtwórcą krakowskiego duszpasterstwa akademickiego „Beczka ”, duchowym opiekunem rodzącego się w Polsce Ruchu Odnowy w Duchu Świętym.
Wśród jego zainteresowań duchowych były m.in. buddyzm zen, psychologia głębi Junga, nauka Mistrza Eckharta i twórczość Tolkiena. W artykułach wspomnieniowych uznawany za mistyka, choć sam mówił o sobie, że jest prorokiem. Wspominane są też przykłady uzdrowień za jego pośrednictwem, choć sam Badeni nigdy nie mówił o tym publicznie.
Po 90. roku życia zaczęły się ukazywać jego książki wspomnieniowe, dotyczące zarówno spraw teologicznych, jak i egzystencjalnych (rozmowy spisywane przez dziennikarzy mediów katolickich, m.in. Artura Sporniaka, Jana Strzałkę, czy Alinę Petrową). Jego książka Sekrety mnichów czyli sprawdzone przepisy na szczęśliwe życie, napisana wspólnie z o. Leonem Knabitem, wyróżniona została Nagrodą Krakowska Książka Miesiąca w styczniu 2008. Żadnej książki nie napisał własnoręcznie, wszystkie dyktował, lub są one efektem wywiadów.
Zmarł 11 marca 2010 o godz. 1.16 w nocy w krakowskim klasztorze oo. Dominikanów przy ul. Stolarskiej. Pochowany został 15 marca 2010 r. na Cmentarzu Rakowickim w Krakowie. Za zasługi dla niepodległości Rzeczypospolitej Polskiej, „za osiągnięcia w pracy naukowej oraz działalność duszpasterską w środowisku akademickim” został pośmiertnie odznaczony Krzyżem Komandorskim Orderu Odrodzenia Polski.